"Aplikacja" - Lauren Miller

Życie to ciągłe podejmowanie decyzji. Jesteśmy jak wolny ptak, który wznosi się ku niebu i upada, by za chwilę znów lecieć wysoko. Szczęśliwi i nieszczęśliwi. Nasze życie to nasze decyzje, szczęście i wolność.

Co gdyby pewnego dnia pojawiła się nowa aplikacja na telefon, która by nam to zabrała? 

Bom ich wolnymi stworzył i wolni zostaną, Mimo niewolę grzechu przez siebie obraną, inaczej musiałbym ich zmienić w przyrodzie.

Aurora, zwana Rorą to 16 - letnia dziewczyna, która żyje w świecie, gdzie Google i Apple to już przeszłość. Teraz rządzi Gnosis, a widok każdego z handheldem posiadającego aplikację LUX jest normalną koleją rzeczy. Ludzie używają jej nawet do błahych rzeczy typu: co i gdzie mają zjeść, w co się ubrać, z kim tworzyć bliską więź. Szacuje ona ile wyniesie pokonanie danej drogi, mówi kiedy musisz wyjść, aby zdążyć na czas co do minuty. Wybawienie? W końcu nikt nie błądzi, wszystko idzie bez potyczek, dostajesz "dobre rady" nie musząc się wysilać...  Nie musząc MYŚLEĆ. 

A może to mydlenie oczu ludziom i odpychanie ich od rzeczy, które naprawdę stanowiłyby dla nich szczęście? 

LUX jest wszystkim - zdrowym życiem, które ma uszczęśliwiać, bo ludzie, którzy coraz częściej słyszą głos w swojej głowie są chorzy. Mówią na to Zwątpienie, czyli AZP - choroba neurologiczna, która szepcze nam abyśmy zrobili coś irracjonalnego, wbrew zdrowemu rozsądkowi. Rora posługuje się tą aplikacją jak całe jej otoczenie, lecz kiedy dostaje się do elitarnej Akademii Theden zaczyna słyszeć Zwątpienie... zaufać mu czy nie? Tam poznaje 18 - nasto letniego Northa - chłopaka, który nie korzysta z Luxa. Co jest tego powodem? 

Wszystko co wpajano jej od dziecka nagle zaczyna tracić głębszy sens... 

Śmierć jej matki, tajemnicze stowarzyszenie, dziwna nauczycielka, mroczna i tajemnicza Akademia, intrygi, zdrady, miłość... to wszystko zaczyna rodzić się na kartach powieści.

Głos szeptał, żebym się nie martwiła, chociaż rozsądek mówił, że powinnam. Namawiał mnie, żeby zwolnić, kiedy akurat się spieszyłam; żebym była miła, gdy pałałam złością; żeby słuchać, gdy rozpaczliwie chciałam, by to mnie słuchano.

Akcja powieści początkowo nie sprawia wrażenia aby mogło narodzić się coś niezwykle magnetyzującego, coś przy czym nie będziemy mogli zmrużyć oka, więc możemy czytać bez większego zapału, lecz po 50 stronach stopniowo przyśpiesza i potem wciąga czytelnika na dobre. Tak, żeby gdzieś w trakcie zabiło mocniej serce i wycisnęło z oczu łzy. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, w szczególności główna bohaterka, która u mnie od razu zyskała sympatię i potrafiłam się z nią utożsamić, a także świat, który niewiele różni się od naszego jest zdecydowanie na plus. Przeważnie, gdy czytam o bohaterach w takim wieku od razu odczuwam różnicę (niekiedy są nazbyt dziecinni), widzę, że faktycznie mają tyle lat po przedstawionym zachowaniu ale przy stylu Lauren Miller tu tego kompletnie nie dostrzegłam. (Nie drażniły mnie wypowiedzi nastolatków) Te ich lata przypominałam sobie w momencie, gdy autorka o tym wspomniała. To zdecydowanie ogromny plus świadczący o tym, że styl pisarski Lauren Miller jest na wysokim poziomie. A gdyby ktoś mi nie wierzył to dodam, że Aplikacja należy do tych książek, które wymagają więcej skupienia. Chwilami czułam się jakbym czytała kryminał, bo po każdym rozwiązaniu zagadki, znalezieniu odpowiedniej odpowiedzi pojawiało się kolejne, kolejne i kolejne niewiadome, które miało doprowadzić nas na ten właściwy trop. Niewątpliwie znajdziemy tutaj ukazanie motywu dobra i zła poprzez posługiwanie się fragmentami o m.in. Raju utraconym.

– Żeby była jasność, fakt, że to piję, jeszcze nie dowodzi twojej racji – oświadczyłam. – Mojej racji?Przewróciłam oczami. – Że nie powinnam pozwalać handheldowi decydować za mnie. Sądziłeś, że umknie mi ten niezbyt subtelny podtekst? – Dziewczynie z Akademii? Tak nisko bym cię nie ocenił. – Nie byłam pewna, czy drwi, czy jest szczery. Wyczuwałam po trosze jedno i drugie.

Aplikacja mogłaby być niepokojącą wizją świata za ok. 17 lat, która wyraźnie daje do zrozumienia, że przy dzisiejszej dobie technologi i tego jak łatwo sięgamy, korzystamy z przeróżnych aplikacji możemy im całkowicie zawierzyć i wmówić sobie, że faktycznie lepszą decyzją będzie np. wybór lodów morelowych, niż truskawkowych albo korzystanie z Twittera, niż czytanie książek, których tak nam by odradzał LUX. Człowiek jest istotą, którą łatwo można zbałamucić pokazując sprzęt z milionem niekończących się funkcji zapominając przy tym, że jest nam to zupełnie niepotrzebne. Nie potrzebujemy aplikacji, która powie nam co mamy czynić, bo w prawdzie rzeczy już ją posiadamy w samym sobie. I nie jest ona doskonalona, ulepszana, modyfikowana. Nie posiada listy zagrożeń, nie ucieka przed nimi ale się z nimi zmierza. To nasz wewnętrzny głos zwany intuicją. I choć może nie zawsze działa dobrze i zawodzi jak reszta tych sprzętów elektrycznych gdy wysiądzie prąd, to jednak jest bardziej prawdziwa, bo pochodzi od nas. A kto inny jak nie my, wie co jest dla nas najlepsze? 

Lauren Miller zadbała tutaj a każdy detal. Wątek miłosny nie mdli, nie jest przesłodzony lecz hmm naturalny. Odgrywa on ważną rolę ale nie najważniejszą. I właśnie za to sobie cenię tę książkę – za niesamowite wyczucie w każdej kwestii.  

Bez wątpienia godna polecenia każdemu.

Głupcowi pisane jest powtarzać historię. Mądry człowiek ma dość rozumu, by tego uniknąć.

Moja ocena:

7/10 

METRYCZKA:

Autor: Lauren Miller

Tytuł: Aplikacja

Data wydania: 2015

Liczba stron: 456

Wydawnictwo: Feeria Young