"AFTER - PŁOMIEŃ POD MOJĄ SKÓRĄ" - A. Todd

- PO CZĘŚCI O NASZYM ŻYCIU DECYDUJE PRZYPADEK -

Często znajdujemy się w danym miejscu o niewłaściwej porze i czasie. Padamy ofiarą przypadku. W konsekwencji możemy zostać złamani, albo podnieść się z kolan i próbować walczyć. Jak było w przypadku Tessy?

Dziewczyna lata pracowała na to, by dostać stypendium na wymarzonym college'u. Gdy się to udaje, zamieszkuje w akademiku, dwie godziny drogi od rodzinnej miejscowości, w której pozostawia swojego rok młodszego chłopaka - Noah. Już na samym początku pojawiają się problemy. Jej współlokatorka - Steph, okazuje się być złym towarzystwem dla Tessy (w opinii jej matki). Dziewczyna ubiera się wyzywająco, nakłada mocny makijaż. Do tego koleguje się z wytatuowanymi, niegrzecznie wyglądającymi chłopcami, co nie uchodzi uwadze Tessy. Dzięki temu zrządzeniu losu poznaje Hardina.

Mój wzrok pada na wysokiego szatyna, który opiera się o ścianę. Jego włosy tworzą gęstą falowaną czuprynę i są sczesane z czoła. Ma kolczyki w brwi i wardze. Przesuwam wzrok z jego czarnego podkoszulka na ramiona, które także są pokryte tatuażami. (...) Przewraca tylko z irytacją oczami i wyciąga komórkę z kieszeni obcisłych czarnych dżinsów. (...) Ma w sobie coś, co sprawia, że nie mogę oderwać wzroku od jego twarzy.

Chłopak zachowuje się zdecydowanie nie w porządku w stosunku do Tessy. Prawi w jej kierunku okrutne, czasem upokarzające uwagi. Nie opuści okazji by jej dogryźć.

Dlaczego nie potrafię trzymać się od niego z daleka? Wiem, że jest niebezpieczny i toksyczny. Nigdy nie byłam tak okrutna dla nikogo, jak jestem dla niego. Zasługuje na to, wiem, ale naprawdę nie lubię taka być.

Tessa zyskuje wielu znajomych, a także bliskich przyjaciół. Pierwsza impreza, pierwsze upojenie alkoholowe.. a także pierwsze odkrycia seksualne. Z kim? Oczywiście, że z Hardinem. On i ona są jak dwa magnesy, przyciągają się i odpychają. Uszczęśliwiają i ranią. A gdy wszystko zaczyna się w końcu układać, okazuje się, że ta jedna przypadkowa sytuacja, dzięki której wszystko się zaczęło, nagle puka do drzwi, by wszystko zakończyć.

Komu teraz wierzyć? Czy 'przyjaciele' na prawdę byli jej przyjaciółmi?

* * * *

Historię burzliwych emocji, namiętności i podejmowania ważnych decyzji poznajemy z perspektywy głównej bohaterki - Tessy, dzięki narracji pierwszoosobowej. Zastosowanie takiej formy sprawia, że nic nie zakłóca odbioru, a książkę dosłownie się pochłania. Sprzyja też temu prosty język, w którym pojawiają się także wulgaryzmy, a więc nie trudno czytelnikowi zadomowić się w tym świecie.

Sylwetki bohaterów są odmienne. Tessa jest początkowo typowo grzeczną dziewczyną, Steph to pozytywna wariatka, Logan okazuje się być podobny do Tessy, zarówno pilny na zajęciach jak i poukładany w życiu. Do tego Nate - przemiły chłopak, Molly z różowymi włosami to typowa suka, a Hardin to gniewny, skomplikowany, zamknięty w sobie facet z tatuażami.

Początkowo, gdy zobaczyłam, że główny męski bohater ma na imię Hardin, pomyślałam 'o Boże, co to za dziwne imię', pierwszy raz się z nim spotkałam. Ale po kilku rozdziałach już wiedziałam, że imię idealnie pasuje do osoby.

Moją piętą Achillesową są właśnie tego rodzaju chłopcy. Uwielbiam czytać o takich Hardinach, o ile oczywiście historie są ciekawe, a nie jakieś niskolotne powieści. Skomplikowany charakter, uczucia, gniewne nastawienie do świata. Zagłębianie się w psychikę takich postaci to mój konik. I choć może nie było tutaj aż takiego dramatu, a Hardin był w dużej mierze dupkiem, to jego zachowania, w których odsłaniał część swojego lepszego 'ja', zadecydowały o mojej sympatii do niego. Chociaż, gdyby nie miał takiego 'niegrzecznego' charakterku i brytyjskiego akcentu (który osobiście uwielbiam), to raczej byśmy go nie polubiły! Będąc na miejscu Tessy prawie każda z nas zakochałaby się w Hardinie, bo to facet, którego kobiety pragną. Jednak życie książkowe wygląda inaczej, bo w rzeczywistości (w głównej mierze) tacy faceci pozostają dupkami do końca..

Seria "After" jest na prawdę dobra (właśnie skończyłam czytać II tom). Momentami porównywałam ją do trylogii "Bezmyślna", w której bohaterka także studiowała i pracowała, a jednak jej relacja z Kellanem była bardziej dojrzała. Obie książki sprawiały, że się uśmiechałam, śmiałam, ale póki co tylko "Bezmyślna" sprawiła, że się popłakałam. No cóż, może jeszcze dopadnie mnie wzruszenie w pozostałych tomach "After'a".

Książka chwilami zaskakuje. Uwielbiam tą skomplikowaną relację między bohaterami (nawet jeżeli zawsze myślę, że powinni się ogarnąć i zacząć normalnie rozmawiać, jak dorośli ludzie). Takiego motywu kończącego książkę nie spodziewałam się przez większość przewracanych stron. Oczywiście nikogo nie dziwi, że nie ma happy end'u, bo przecież kolejny tom czeka. Jednak kiedy już obstawiłam powód, okazało się, że trafiłam w sedno sprawy. Szkoda, że nie było to coś bardziej wyszukanego, no ale biorąc pod uwagę, że są to czasy studenckie, takie 'coś' może być jak najbardziej zrozumiałe.

Moja ocena:

8/10