"WIDZĘ CIĘ" - Irene Cao

TRYLOGIA ZMYSŁÓW

~ TOM I ~

A oto włoska odpowiedź

na „Pięćdziesiąt twarzy Greya”!

Jeżeli myślicie, że w kwestii erotyki wszystko zostało już powiedziane – to niestety się mylicie. J

„Ale nie muszę się bać – teraz już wiem, co jest na końcu i na początku podróży.
Jest życie, jest miłość, jest krótki moment
i cudowna pewność, że się nie wie.”

ZARYS TREŚCI:

29-letnia Elena to restauratorka fresku, której życie stanowią: sztuka, barwy i ich przeróżne kombinacje. Spokój i harmonia, które budowała wokół siebie zostają wywrócone do góry nogami, gdy poznaje Leonarda – szefa i mistrza kuchni, który otwiera jej świat na nowe doznania, i sprawia, że dziewczyna zamienia się w prawdziwą kobietę i jest w stanie przełamać wszelkie, dotąd ograniczające ją bariery.

Jednak nie jest to książę jakiego ona by chciała. Pożądanie i namiętność to jedno, a drugie to miłość, budzenie się u boku ukochanego i inne drobnostki, których Elenie nie będzie dane doświadczyć. Pragnienie przeżycia przygody i niewytłumaczalny pociąg do Leonarda skłania ją do zaryzykowania, pomimo tego, iż wie, że dla niej może to skończyć się cierpieniem i złamanym sercem..

„-Musisz mi coś obiecać. (…) Że się we mnie nie zakochasz. Chodzi mi wyłącznie o twoje dobro, ponieważ ja się w tobie nie zakocham. A jeśli któregoś dnia się zorientuję, że za bardzo się zaangażowałaś, skończę z tym. Przysięgam, że się nie zawaham.”

Jest jeszcze Felippo- długoletni przyjaciel, który zakochuje się w dziewczynie, a siła i stabilność związku jaką on jej oferuje, może nie być wystarczająco przekonująca…

„(…) a fakt, że byłam na to przygotowana, nie czyni zawodu mniej bolesnym.

Cios pozostaje ciosem i sprawia ból, także wtedy, gdy był oczekiwany.”

* * * *

Na samym początku muszę zaznaczyć, że pomimo niektórych elementów, które mogą kojarzyć się nam z twórczością E.L. James, „Widzę cię” potrafi zaskoczyć i ma nieco odmienny charakter niż seria „Pięćdziesiąt odcieni”, z którą niewątpliwie ta trylogia będzie porównywana.

Już na wstępie sylwetka Leonarda i jego tok myślenia odcina tą powieść od historii Christiana Grey’a i Anastasii Steele.

„Nie wierzę w siłę idei ani, tym bardziej, w moralność. Przeżyłem dość, by wiedzieć, że ból i tak cię dopadnie, czy tego chcesz, czy nie. Ponieważ nie da się go uniknąć, a absolutne szczęście nie istnieje, pozostaje tylko przyjemność.”

Książkę czyta się dość szybko, a poza momentami intymnych zbliżeń i osobliwych gustów głównych bohaterów, uwagę zwracają także momenty oczekiwań, desperacji, rozmyślań, rozterek i codziennych ludzkich problemów, dzięki czemu mamy poczucie, że ta historia nie jest wcale tak odległa jak mogłaby się wydawać.

„Zazdrość to klatka, która daje ci jedynie iluzję posiadania drugiej osoby.
Lecz pragnień nie da się uwięzić.”

Wenecję mamy na wyciągnięcie ręki i wierzcie mi, autorka nie przytłacza nas opisami miasta, a mimo to oczyma wyobraźni przechadzamy się weneckimi uliczkami.

A teraz podyskutujmy trochę o estetyce, która zawsze jest dla mnie bardzo ważna. Okładka jest ładna i elegancka za co duży plus. Natłok ilustracji nie zawsze jest pozytywem, a dzięki takiej wersji "Widzę cię" prezentuje się naprawdę dobrze.

Na koniec muszę przyznać, że lekko zaskoczyło mnie zakończenie, a raczej stosunek Felippa do Eleny. Równocześnie jestem ciekawa kontynuacji pewnych wątków w drugiej części (nie będę spoilerować). J

Moja ocena:

7/10

Za możliwość poznania pierwszej części bestsellerowej włoskiej trylogii erotycznej SERDECZNIE DZIĘKUJĘ: